συμπαθητικοθεραπεία

η, Ν

ιατρ. μέθοδος θεραπείας παθήσεων που οφείλονται σε διαταραχή τού νευροφυτικού συστήματος με άμεση επίδραση τών νευρικών γαγγλίων τα οποία βρίσκονται στις ρινικές κοιλότητες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. sympathicotherapie < συμπαθητικός + θεραπεία].